JANA GANA MANA කියන්නෙ මලයාලම් සිනමා නිර්මාණයක්. Dijo Jose Antony මහතාගේ අධ්‍යක්ෂණයෙන් 2022දී මේ සිනමාපටය නිර්මාණය වේ. එය සත්‍යය වශයෙන් කෙරූ දේශපාලන ව්‍යාජත්වයේ කතාවයි. සත්‍ය අසත්‍ය කෙරූ අසත්‍ය තුළින් නවය ස්වරූපයක් සමාජගත කළ සමාජ යථාර්ථයයි. දේශපාලනඥයන්, මාධ්‍යවේදීන්, විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්යවරුන්, අපරාධකරුවන් පිරිසක්, විද්‍යාර්ථයින්ගේ සිතුවිලි දාමයෙන් ඇති වූ මහා යුද්ධය JANA GANA MANA වේ. සබා මරියම් ප්‍රසිද්ධ විශ්ව විද්‍යාලයක සේවය කරන චරිතයකි. මහාචාර්යවරියකගේ භූමිකාවෙන් මිදී සිසුන් අතර තවත් සිසුවෙකු මෙන් සුහදශීලී වූ ඇය දූෂණය මරා දමා ඇති බව මාධ්‍ය තුළීන් මෙන් ම සමස්ත ඉන්දියාව තුළ ම වේගයෙන් ව්‍යාප්ත වේ. විශයට අමතරව ජීවිතය ඉගැන්වූ ඇය වෙනුවෙන් ඇගේ මරණය වෙනුවෙන් ඇගේ ශීෂ්‍යයන් පෙනී සිටී. ඔවුන් ඇගේ අනන්‍යතාවය බවට පත් වේ. බය නැති කර ඔවුන් තුළ සිටින විප්ලවවාදියා අවධි කරමින් විප්ලවයක් ආරම්භ කරයි. විප්ලවයට නායකත්වය ලබා දෙන්නේ ශීෂ්‍ය සංගමයේ සභාපති ගෞරී නම් තරුණිය විසිනි. ස්ත්‍රිය වනාහි පිරිමියාගේ යටත් වැසියකු බවට පිළිගැනීමක් පවතී. එහෙත් ගෞරී මෙන් ම ඇගේ ආචාර්යවරිය සබා ද වළලු දාන අතකට ද අසාධාණය හමුවේ එයට විරුද්ධ වීමට හැකියාවක් පවතින ඉව පෙන්වයි. ගෞරි සිනමාපටයේ අවහානය තෙක් ම තම ආචාර්යවරියගේ මරණය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින අතර ම මහාචාර්ය සබා සිය ජීවිතයේ අවසානය තෙක් ම අසරණ දරුවෙකුගේ සරසවි සිහිනය වෙනුවෙන් පෙනී සිටී. අසාධාරණය වෙනුවෙන් කතා කරයි. ස්ත්‍රිය නම් ඇයයි. ඇයට ස්වාභාවිකව ම ලාලිත්‍ය මෙන් ම කාලිගේ ශක්තිය ද උරුමය. ශීෂ්‍ය විප්ලවයට පොලිසිය විසින් දරුණු ලෙස පහර දෙයි. නමුත් ඒ පොලිසිය ම සබාගේ ඝාතනයේ මිනීමරුවන් සොයන්නට ද ඉදිරිපත් වේ. දිගින් දිගට ම අපරාධකරුවන් සොයා ගිය පොලිස් නිලධාරීන් සබා දූෂණය කර මරා දැමූ අපරාධකරුවන් සොයා ගනී. සබාගේ මව පවා ඇයගේ දියණියට යුක්තිය ඉටු වූ බව මාධ්‍යයට පවසයි. කතාව දිගින් දිගට ම නරඹන ඔබට ද සබාය අනිවාර්යයෙන් ම යුක්තිය ඉටු වූ බව සිතෙනු ඇත.
අරවින්ද් ස්වාමිනාදන් නම් නීතිඥවරයා මේ අපරාධ නඩුවේ නීතිඥවරයා බවට පත් වේ. කතාව නව මාවතකට යොමු වන්නේ එතැන් සිටය. ඔහු සහය වන්නේ අපරාධකරුවන්ට ද මහාචාර්ය සබාට ද යන්න ප්‍රශ්නාර්ථයකි. එනමුත් ඔහු මිනිසාගේ මනස හා විශ්වාසයන් පිළිබඳව දිගින් දිගට ම ප්‍රශ්න කරමින් කතා කරයි. හිඩැස් තැන් ඇති තැනින් ඔීනෑම අයෙකුට ඇතුළට පැමිණිය හැකිය. හිස්තැන් ඇති නීතිය ද එවැන්නකි. නීතිය සැමට සාධාරණ නොවන්නේ නම් අපරාධකරුවන් සැගවී යාම පුදුමයට කරුණක් නොවේ. අසාධාරණයට විරුද්ධ වන කාන්තාව මෙන් ම තම වාසිය තකා කටයුතු කරනා කාන්තාව ද ස්ත්‍රීවාදී දෘෂ්ටියෙන් දැකිය හැකිය. ජාතික කාන්තා අයිතිය සුරැකීමේ සංගමයේ සභාපතිනිය පවා මෙම සිදුවීමෙන් කැළඹීමට පත් වූ බව ද යුක්තිය ලැබුණු බව ද සිය සමාජ මාධ්‍ය ගිණූම තුළ සටහන් කරයි. නමුත් මෙය ඉන්දියාවේ සිදු වූ පළමු දූෂණය නොවූ බැවින් එයට සංවේදී වූයේ එය ජාතික මාතෘකාවක් වූ බැවිනි. ඒ තමාට ද ප්‍රසිද්ධියක් හා කීර්තියක් ලැබීමේ අරමුණිනි. සබාගේ මව ද අධිකරණය ඉදිරියේ පවසන්නේ තමාගේ දියණියගේ අපරාධකරුවන් හසුවූ බව මාධ්‍යයේ තිබුණු බැවින් ඇය එය පිළිගන්නා බවයි. මාධ්‍යය යනු සත්‍ය ද? එය සැමවිටම සත්‍ය පමණක් ප්‍රකාශ කරන්නක් ද? එසේ නොවන නමුත් මාධ්‍ය ප්‍රකාශ කරනා අසත්‍ය සත්‍ය ලෙස පිළිගන්නට ජන මනස වෙනස් කරයි. මේ නිසා අර්බුධයෙන් හට ගන්නා ඔීනෑම අරගලයකදීඅරගලය පතුරවන්නේ ද එය විසඳී ඇති බවට දැනුම් දෙන්නේ ද මාධ්‍යයි. මාධ්‍ය ලැදි ජනයා එය තදින් විශ්වාස කරයි. මෙය මාධ්‍ය පුද්ගල මනස සමග කරනා පිලිකුල් සහගත ගණූදෙනුවකි.
කුලය, ජාතිය මත ශිෂ්‍යයන් අපහාසයට ලක් කරමින් ඔවුන්ගේ සිහින අගාධයේ පතුලට ම ගෙන යන ආචාර්යවරුන් ද සිටී. ඔවුන් මිථයාවේ ප්‍රතිමූර්තිය වේ. එය ශිෂ්‍යයකුටග් විනාශයට හේතු වූ අතර මේ සියලුම අසාධාරණ සැලසුම් සඳහා හේතු වේ. අවසානයේදී සබා දූෂණය වූවා නොව අනතුරකින් මිය ගිය බව ද එය බලයට කෑදර දේශපාලනඥයන් සිය ඡන්ද ගුණුඩුවක් ලෙස නිර්මාණය කරමින් පුවත් මැවූ බව ද හෙළි වේ. මාධ්‍ය කොහෙත් ම සැමවිට ම සත්‍ය හා සාධාරණ නොවේ. මේ නිසා එකිනෙකා කෙරෙහි මෙන් ම සමාජය ගැන ද සැලකිල්ලෙන් සිටීම අත්‍යවශය වේ.
නයෝමි ශෂිකලා
කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය
ශ්‍රීපාලි මණ්ඩපය.
No comments:
Post a Comment